O książce: 2014 / Lyuba dawno nie patrzyła w niebo. Wszystko, co mogło zainteresować Lyubę, znajdowało się pod jej stopami. Zimą był śnieg i jeśli nagle była odwilż, po której nastąpił mróz, to był też lód, wiosną była warstwa lodu i śniegu, jesienią były suche liście, a potem bałagan, mokry. Do tego śmieci pozasezonowe. Było jeszcze lato. Latem z pobliskiego wysypiska śmieci zbierały się te same śmieci, wynoszone przez noc przez bezdomne psy (wówczas bezdomni z nimi rywalizowali), butelki po piwie (a później puszki po piwie), niedopałki papierosów, zerwane ze ścian reklamy i psie gówno na trawniki. Latem obserwowano to wszystko w czystej postaci, bez domieszki gruboziarnistych osadów, z wyjątkiem być może skropionych deszczem…